|
توضیح
|
|
این کتاب به تاریخ علم ناظر بر انسان در دارالفنون می پردازد، به معنای خاصی از تاریخ علم که در آن شکل گیریِ مفاهیم، در زمینه های تاریخیشان موضوع بحث است. مسئله این است که اگر دارالفنون آغازگاه نهاد دانش مدرن در ایران و موجد و مروج طبقه بندیِ نوینی از علوم در ایران بوده، این مهم را چگونه از طریق تولیدات علمیِ خود دنبال کرده است. مواجهه با این متون دربارۀ علوم جغرافیایی و تاریخی، و خصوصاً بخشی از آن که ناظر به انسان است، میدان نیرویی را رؤیت پذیر میکند که کمتر به آن پرداخته شده. مسئله این نیست که آیا در دارالفنون فهم درستی از دانش غربی وجود دارد یا نه. آنچه اهمیت دارد اثرات این فهم است، ولو اینکه آن فهم از علم با فهمی که در غرب رایج است، اگر بتوان از یک «فهم رایج در غرب» حرف زد، تفاوت داشته باشد. اندیشه و فهم نه همچون نظام صدق-کذب راستین، که همچون نیرویی مادی عمل میکند.
|
|
میانگین امتیازات:
تعداد آرا: 0
امتیاز دهید:
|
|
