به گزارش روابط عمومی مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی، انتشارات مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی چهار اثر جدید را به زودی تقدیم به پژوهشگران و علاقهمندان مطالعات آموزش عالی و دانشگاهپژوهی میکند.
کانونهای دانشجویی؛ از تأسیس تا تثبیت تالیف: دکتر مهدی حسینزاده فرمی مهمترین بستر برای توانمندسازی دانشجویان، فعّالیت در «گروههای دانشجوئی» میباشد. در چنین فعّالیتهایی «خود» دانشجویان شکل میگیرد؛ به عبارت دیگر، انجمنهای علمی دانشجوئی، کانونهای فرهنگی، هنری، ادبی، اجتماعی و مذهبی دانشجوئی، تشکّلهای اسلامی دانشجوئی در طیفهای مختلف و متنوّع سیاسی، فعّالیت نشریات دانشجوئی و فعّالان شورای صنفی محمل و بستر بسیار خوبی برای توانمندسازی فرهنگی و اجتماعی دانشجویان میباشند. بدین معنا که دانشجویان در عرصههای مختلف تمرین زندگی میکنند و با افزایش مهارتهای زندگی، دارای توانمندیهای فرهنگی و اجتماعی میشوند.
علم در ترازوی اخلاق؛ اخلاق علم در علوم انسانی و اجتماعی به کوشش: دکتر فرهاد بیانی
سخن از اخلاق، که هم رکن شریعت است و هم ستون معیشت، گرچه جذاب و دل¬فریب بوده اما مهیب و وحشت¬انگیز نیز هست. از یک سو، کسی بر اهمیت و الزام به اخلاق شکی به خود راه نمی دهد اما از سویی دیگر، کمتر کسی یافت میشود که مناقشات و نگرانی های اندیشیدن، سخن گفتن و داوری در این باب را انکار کند. اینکه منظور از امر اخلاقی و امر غیر اخلاقی چیست؟ چه کسی و چه مرجعی مُحقِ است که داور این میدان باشد؟ چگونه باید در مورد امر اخلاقی یا غیر اخلاقی در میدان ها و اعصار مختلف قضاوت کرد؟ منشاء و زمینه این تمایزات چه هستند؟ نقش زمینه ها و عوامل فرهنگی-اجتماعی در این موارد چیست؟ و امثالهم، همگی نشان از مهیب بودن شنا در این دریای بی بُن دارد. پرداختن به این پرسش ها و این مسائل جزو مباحث این کتاب است.
فلسفه و فرهنگ؛ تحلیلی بر سیاستگذاری فرهنگی در آموزش عالی ایران تالیف: دکتر علیرضا محمدی سیاستگذاری فرهنگی وجه رؤیت پذیر، انضمامی، ملموس و محسوس امر فرهنگی است که از طریق آن امکان «اداره رفتار افراد» برای حاکمیتها فراهم میشود. براین اساس آن چه اهمیت مییابد این است که اهداف و سیاستهای فرهنگی که قرار است به خطمشیهایی برای بهبود وضعیت فرهنگی متناسب با خواست حاکمیت تبدیل گردد دارای بنیانهای نظری و ریشههای فکری است که در طول سالیان دراز از سوی نخبگان و رهبران فکری تبیین شده است. در این کتاب به بررسی ریشههای فکری و معرفتی سیاستهای فرهنگی در جمهوری اسلامی و چرایی موفقیت و یا عدم موفقیت آن در جامعه هدف با تکیه بر آرای گرامشی و لاکاتوش پرداخته میشود.
مسئله روش؛ بازاندیشی انتقادی روش های پژوهش علوم اجتماعی در ایران به کوشش: دکتر حسین میرزایی آموزش آکادمیک علوم اجتماعی در ایران قدمتی ۹۰ ساله دارد. تأسیس گروه علو م اجتماعی در سال ۱۳۳۶ و مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی در سال ۱۳۳۷ در دانشکده ادبیات و تأسیس دانشکده علوم اجتماعی و تعاون دانشگاه تهران در سال۱۳۵۱ وجه سازمانی آن را نهادینه کرد. در این میان توجه به روش تحقیق از ارکان اصلی اغلب این دوران بوده است و آموزش آن در علوم اجتماعی ایران جایگاه رفیعی داشته است. با این حال نیاز ما به روش، به خصوص روشپژوهی بیش از کارهای انجام شده است، چرا که در رشد و کارآمدی علوم اجتماعی ایران حوزۀ روششناسی و روش تحقیق سهم مهمی دارد. کتاب حاضر و کتاب درآمدی بر روششناسی مطالعات فرهنگی (۱۳۹۳) به همین قلم و ناشر که حاوی مقالات ارزشمند اساتید و صاحبنظران روششناسی و روشپژوه ایرانی است، گامی در همین راستا است.