|
توضیح
|
|
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و بازگشایی دانشگاهها پس از انقلاب فرهنگی، نیاز به ایجاد خوابگاههای دانشجویی بیش از پیش احساس شد و مسئولین ذیربط در وزارت علوم و سازمان برنامه و بودجه کشور نسبت به ایجاد خوابگاههای جدید، تلاش زایدی به عمل آوردند. از سال 1366 این تلاش مسئولین مضاعف شد و در طی سه دهه اقدامات مؤثری صورت گرفت که جای تقدیر دارد. راهبردهای برنامه های پنج ساله توسعه نیز تداوم بخش ساخت و تجهیز خوابگاههای دانشجویی بوده و بانکهای عامل نیز در تأمین هزینه ساخت خوابگاهها مشارکت خوبی کردند. در نتیجه در حل حاضر دانشگاههای دولتی دارای زیربنای قابل توجهی خوابگاههای دانشجویی میباشند. امّا حضور دانشجویان در مکانی به عنوان خوابگاه دانشجویی مسائلی به همراه دارد که توجه به تک تک این مسائل و غافل نماندن از آنها کار دشواری است. فضای خوابگاهی نه تنها به عنوان سرپناهی برای دانشجویان، بلکه میتواند فضایی برای تکامل و پیشرفت علمی، ذهنی و شخصیتی آنها باشد. در این کتاب، سعی شده است تا با نگاه معمارانه، موضوع سیر تحول و تغییرات مربوط به نقشه های تیپ در طول نزدیک به ربع قرن ساخت و ساز خوابگاههای دانشجویی در دانشگاههای دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مورد بررسی قرار گیرد. در نهایت، با بررسی سه نمونه از خوابگاههای ساخته شده در دانشگاه شهید بهشتی، با تنظیم و تکمیل پرسشنامه و اخذ نظرات کاربران دانشجو از نظر سلامت عمومی و میزان رضایتمندی موضوع ارزیابی و در بازسازی یک نمونه خوابگاه دانشجویی مورد استفاده قرار گرفت.
|
|
میانگین امتیازات:
تعداد آرا: 0
امتیاز دهید:
|
|
