|
توضیح
|
نگاهی به جایگاه و اعتبار جهانی آموزش عالی کشور از سویی و قدمت و قامت مؤسسه‌های دانشگاهی آن از سوی دیگر به ویژه در مقایسه با تجارب آموزش عالی دیگر جوامع نشان می‌دهد سیاست‌ها، استراتژی‌ها و رویکردهای توسعه‌ای در این حوزه از توفیق چندانی برخوردار نبوده و به دستاورد درخوری ـ نه از بعد پژوهشی ـ دست‌نیافته است. هر چند این ناکارآمدی ریشه در علل و عوامل متعددی دارد که خود ناظر بر پیچیدگی و چندوجهی بودن نظام آموزش عالی است، اما در این میان تداوم تمرکز ساختاری در آموزش عالی است، اما در این میان تداوم تمرکز ساختاری در آموزش عالی کشور نه‌تنها در تباین کامل با مبانی و بسترهای معرفتی مربوطه است بلکه سبب شده چابکی، کارآمدی، سرزندگی و قدرت هماوردی علمی و آموزشی، از موسسه‌های دانشگاهی کشور سلب شود.
|
|
میانگین امتیازات:
تعداد آرا: 0
امتیاز دهید:
|
|
