1. 

1. هدف همایش:
2. هدف همایش «حکمرانی آموزش عالی در عصر دیجیتال» بررسی دقیق تحولات ناشی از دیجیتال‌شدن در آموزش عالی است. این همایش به چالش‌های فرهنگی و اجتماعی، نقش ذی‌نفعان مختلف، بهره‌گیری از تجارب جهانی و ظرفیت‌های داخلی و تضمین کیفیت آموزش دیجیتال می‌پردازد. هدف، ارتقای عدالت آموزشی، همکاری موثر بین بخش‌ها و ارتقای کیفیت آموزش با فناوری‌های نوین است. همچنین، فرصت‌های نوآوری و افزایش دسترسی به آموزش دیجیتال مورد توجه ویژه قرار می‌گیرد.

2. محورهای همایش:
4. الف: ابعاد فرهنگی و اجتماعی دیجیتالی شدن حکمرانی آموزش عالی 
   1. ۱. تحول فرهنگی و اجتماعی حکمرانی آموزش عالی در عصر دیجیتال
   2. ۲. مفاهیم و محدودیت‌های حکمرانی آموزش عالی در عصر دیجیتال
   3. ۳. حکمرانی‌پذیری و حکمرانی‌ناپذیری آموزش عالی در مواجهه با فناوری‌های نوظهور
   4. ۴. پداگوژی آموزشی و پژوهشی در عصر دیجیتال: چالش‌ها و فرصت‌ها
   5. ۵. سویه‌های انتقادی در حکمرانی آموزش عالی دیجیتال

• ب: مشارکت‌‌کنندگان و ذی‌نفعان آموزش عالی دیجیتال؛ اقدامات، مشکلات و چشم‌اندازها 
  • ۱. الگوهای پیوند نهادهای دولتی، مدنی و بازار در حکمرانی آموزش عالی دیجیتال
  • ۲. دانشجویان و کانون‌های دانشجویی در حکمرانی دیجیتال
  • ۳. اساتید، مدیران و کارشناسان در فرآیند دیجیتال‌سازی آموزش عالی
  • ۴. سیاستگذاران و نهادهای سیاستگذار در حکمرانی دیجیتال
  • ۵. شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان در آموزش عالی دیجیتال
  • ۶. کارفرمایان و بازار کار جدید در پیوند با آموزش عالی دیجیتال

• ج: تجارب جهانی و ظرفیت‌های ملی و محلی آموزش عالی دیجیتال 

• د: ارزیابی و تضمین کیفیت در آموزش عالی دیجیتال
  • ۱.مفاهیم و شاخص‌های ارزیابی در آموزش عالی دیجیتال
  • ۲. ارزیابی عملکرد مراکز آموزشی دیجیتال در دوره‌های کرونا و پس از آن
  • ۳. تضمین کیفیت در فضای دیجیتال و ارزیابی اجتماعی آن

ایمیل : digihigheduiscs.ac.ir


معرفی نمونه مقالات در  اینجا

  ۱. تحول فرهنگی و اجتماعی حکمرانی آموزش عالی در عصر دیجیتال

این زیرمحور به بررسی چگونگی تأثیر دیجیتال‌شدن بر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی دانشگاه‌ها می‌پردازد. دیجیتال‌سازی آموزش عالی می‌تواند ساختارهای سنتی را تغییر دهد و موجب تحول در رفتارها و هنجارهای دانشگاهی شود. در این فرآیند، نیاز به بررسی مشارکت فعال اعضای دانشگاهی و تغییر نگرش‌ها و باورهای آن‌ها به سمت شامل‌تر و پاسخگوتر است.
هدف: شناخت تأثیرات فرهنگی و اجتماعی دیجیتال‌شدن بر رفتارهای دانشگاه‌ها و راهکارهای ارتقای شفافیت و مشارکت در فضای دیجیتال.

این بخش به تحلیل چالش‌های فرهنگی در پذیرش فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و یادگیری ماشینی می‌پردازد. پذیرش فناوری‌ها در آموزش عالی نیازمند تحول فرهنگی است که اغلب در مقابل آن مقاومت وجود دارد.
هدف: تحلیل موانع فرهنگی و نحوه پذیرش پداگوژی دیجیتال و نیاز به توانمندسازی فرهنگی در نهادهای آموزشی.

شکاف دیجیتال به نابرابری در دسترسی به فناوری‌های دیجیتال و منابع آموزشی در بین گروه‌های مختلف اجتماعی اشاره دارد. این شکاف می‌تواند از عوامل مؤثر در ایجاد نابرابری‌های آموزشی و اجتماعی باشد.
هدف: بررسی چالش‌ها و راهکارهای عدالت آموزشی و دسترسی برابر به منابع دیجیتال در فضای آموزش عالی.

این بخش به تحلیل ظرفیت‌های فرهنگی دیجیتال و تهدیدات بالقوه‌ای که می‌تواند در پیاده‌سازی حکمرانی دیجیتال ایجاد شود، پرداخته و به بررسی راهکارهایی برای پاسخگویی و شفافیت در سیستم‌های آموزشی دیجیتال می‌پردازد.
هدف: شناسایی تهدیدات فرهنگی و فرصت‌های نوآورانه در حکمرانی دیجیتال.



۲. مفاهیم و محدودیت‌های حکمرانی آموزش عالی در عصر دیجیتال

در این زیرمحور، به چالش‌های مربوط به تعریف دقیق حکمرانی در عصر دیجیتال پرداخته می‌شود. چطور می‌توان حکمرانی سنتی را با حکمرانی دیجیتال تطبیق داد؟ این فرآیند نیازمند بازتعریف مفاهیم حکمرانی با توجه به تحولات فناوری است.
هدف: تحلیل تفاوت‌ها و مشکلات انتقال از حکمرانی سنتی به حکمرانی دیجیتال و تأثیر فناوری‌های نوظهور.

دیجیتال‌شدن حکمرانی آموزش عالی ممکن است با پیچیدگی‌های ساختاری و مفهومی زیادی روبرو باشد. این بخش بررسی می‌کند که چگونه چالش‌های ساختاری می‌توانند بر پذیرش حکمرانی دیجیتال اثرگذار باشند و در عین حال بر اهمیت مشارکت و شفافیت تأکید دارد.
هدف: شناسایی پیچیدگی‌های ساختاری و مفاهیمی که مانع از پذیرش حکمرانی دیجیتال در نهادهای آموزشی می‌شود.

تحلیل چالش‌ها و فرصت‌ها در تطبیق چارچوب‌های حکمرانی سنتی با تحولات دیجیتال و فناوری‌های نوظهور. این بخش می‌تواند به بررسی چگونگی تعامل میان حکمرانی متمرکز و خودگردانی دانشگاهی در پی تحول دیجیتال بپردازد.
هدف: بررسی فرصت‌ها و چالش‌های تطبیق حکمرانی سنتی با تحولات دیجیتال در آموزش عالی.



۳. حکمرانی‌پذیری و حکمرانی‌ناپذیری آموزش عالی در مواجهه با فناوری‌های نوظهور

ارزیابی میزان توانمندی نهادهای آموزشی در پذیرش و مدیریت فناوری‌های دیجیتال و بررسی عواملی که باعث می‌شود دانشگاه‌ها قادر به پذیرش این فناوری‌ها باشند.
هدف: تحلیل توانمندی‌ها و ضعف‌های نهادهای آموزشی در پذیرش حکمرانی دیجیتال.

بررسی عواملی که ممکن است باعث موانع ذهنی و اجرایی در پذیرش حکمرانی دیجیتال شوند و چگونگی تسریع این پذیرش در دانشگاه‌ها.
هدف: شناسایی موانع و فرصت‌های پذیرش حکمرانی دیجیتال و راهکارهای عملی برای رفع آن‌ها.

بررسی آسیب‌شناسی حکمرانی در مواقعی که فناوری‌های نوظهور به‌طور ناقص یا نامناسب در فرآیندهای دانشگاهی پیاده‌سازی شده‌اند و تأثیر این ناکارآمدی‌ها بر پاسخگویی و کارآیی در آموزش عالی.
هدف: ارزیابی چالش‌ها و آسیب‌ها در حکمرانی دیجیتال و شناسایی بهترین شیوه‌های پیاده‌سازی فناوری‌ها.



۴. پداگوژی آموزشی و پژوهشی در عصر دیجیتال: چالش‌ها و فرصت‌ها

این بخش به بررسی روش‌های نوین پداگوژی در فضای دیجیتال می‌پردازد. استفاده از فناوری‌های نوین برای ارتقای کیفیت آموزشی و بهبود فرآیند یادگیری و تدریس.
هدف: بررسی چگونگی پیشرفت پداگوژی دیجیتال در راستای ارتقای کیفیت آموزشی.

بررسی کاربرد فناوری‌های نوین در پژوهش‌های آموزشی و چگونگی تأثیر آن‌ها بر فرآیندهای یادگیری و رشد علمی.
هدف: ارتقای پاسخگویی و کارآیی در فرآیندهای پژوهشی و آموزشی از طریق فناوری‌های نوین.

بررسی چالش‌های پداگوژی در دانشگاه‌های دیجیتال و نیاز به طراحی دوره‌های آموزشی آنلاین و آفلاین که پاسخگوی نیازهای جدید دانشجویان در عصر دیجیتال باشد.
هدف: توسعه پداگوژی دیجیتال برای دانشگاه‌های آنلاین و شفاف‌سازی چالش‌های آن.



۵. سویه‌های انتقادی در حکمرانی آموزش عالی دیجیتال

تحلیل انتقادی از حکمرانی دیجیتال آموزش عالی از دیدگاه‌های اجتماعی، فرهنگی و فلسفی، بررسی چالش‌ها و فرصت‌های آن.
هدف: شناسایی چالش‌های فلسفی و اجتماعی حکمرانی دیجیتال و راهکارهایی برای ارتقای حکمرانی اخلاقی و شفاف در دانشگاه‌ها.




 
هدف از این بخش بررسی نقش و مشارکت ذی‌نفعان مختلف در فرآیند حکمرانی آموزش عالی دیجیتال است. در این محور، تمرکز بر نقش‌هایی است که افراد و نهادهای مختلف، از جمله دولت‌ها، نهادهای مدنی، بازار، دانشگاه‌ها، شرکت‌های فناور و دانشجویان در دیجیتال‌سازی حکمرانی آموزش عالی ایفا می‌کنند. همچنین، مشکلات و چالش‌هایی که این ذی‌نفعان با آن‌ها مواجه هستند و چشم‌اندازهای آینده در این زمینه مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد.



۱. الگوهای پیوند نهادهای دولتی، مدنی و بازار در حکمرانی آموزش عالی دیجیتال

در عصر دیجیتال، حکمرانی آموزش عالی نیازمند همکاری نزدیک و تعامل هم‌افزا میان بخش‌های دولتی، بازار (بخش خصوصی) و جامعه مدنی است. دولت به عنوان سیاست‌گذار اصلی، بخش خصوصی به عنوان تأمین‌کننده فناوری‌های جدید و جامعه مدنی به عنوان ناظر و تسهیل‌کننده مشارکت‌های عمومی، باید به‌طور هماهنگ با یکدیگر عمل کنند. این تعامل می‌تواند کیفیت حکمرانی دیجیتال را در دانشگاه‌ها ارتقا دهد.
هدف: تحلیل مدل‌های حکمرانی نوین که پاسخگویی، مشارکت و شفافیت را از طریق همکاری‌های بین‌بخشی ارتقا می‌دهند.

بررسی مدل‌های موفق حکمرانی دیجیتال آموزش عالی در کشورهای مختلف می‌تواند راهکارهای عملی برای ارتقای کیفیت حکمرانی دیجیتال در کشورها با سیستم‌های حکمرانی متمرکز یا نیمه‌متمرکز فراهم کند. این تحلیل شامل مطالعه فرایندهای دیجیتال‌سازی و چالش‌های اجرایی است که در پیاده‌سازی حکمرانی دیجیتال در دانشگاه‌ها پیش می‌آید.
هدف: استفاده از تجارب بین‌المللی برای انتقال دانش و بهبود حکمرانی دیجیتال در سطح ملی.




۲. دانشجویان و کانون‌های دانشجویی در حکمرانی دیجیتال

دانشجویان و کانون‌های دانشجویی نقش حیاتی در پیشبرد تحولات دیجیتال و فرآیندهای حکمرانی دیجیتال ایفا می‌کنند. این گروه‌ها می‌توانند به عنوان مشارکت‌کنندگان فعال در توسعه پلتفرم‌های آنلاین، فضاهای مجازی آموزشی و پروژه‌های تحقیقاتی دیجیتال عمل کنند. علاوه بر این، دانشجویان به دلیل دسترسی به فناوری‌های نوین و فرهنگ دیجیتال، قادر به ایجاد تغییرات اجتماعی و فرهنگی در فضای آموزشی هستند.
هدف: بررسی چالش‌ها و فرصت‌ها در مشارکت فعال دانشجویان و کانون‌های دانشجویی در حکمرانی دیجیتال.

مشارکت دانشجویان در حکمرانی دیجیتال با چالش‌هایی مانند فقدان حمایت ساختاری، محدودیت‌های فرهنگی و نابرابری دسترسی به منابع دیجیتال مواجه است. در عین حال، این مشارکت می‌تواند فرصتی برای ارتقای پاسخگویی و مشارکت دموکراتیک در فرآیندهای دانشگاهی ایجاد کند.
هدف: شناسایی چالش‌ها و فرصت‌ها برای تقویت مشارکت دانشجویان در حکمرانی دیجیتال آموزش عالی.




۳. اساتید، مدیران و کارشناسان در فرآیند دیجیتال‌سازی آموزش عالی

اساتید و مدیران دانشگاه‌ها باید مهارت‌های لازم برای پذیرش و بهره‌برداری از فناوری‌های دیجیتال را داشته باشند. این مهارت‌ها شامل استفاده از پلتفرم‌های آموزشی آنلاین، آموزش به‌وسیله فناوری و پژوهش‌های دیجیتال می‌باشد. علاوه بر این، مدیران دانشگاه‌ها باید توانمندی‌های خود را در مدیریت تغییرات دیجیتال و رهبری دانشگاه‌های دیجیتال تقویت کنند.
هدف: تحلیل نیاز به توانمندسازی اساتید و مدیران در پذیرش و کاربرد فناوری‌های دیجیتال.

توانمندسازی اساتید برای استفاده بهینه از فناوری‌های نوین به‌ویژه در زمینه تدریس و پژوهش، یک ضرورت در دنیای دیجیتال است. این توانمندسازی می‌تواند از طریق دوره‌های آموزشی، کارگاه‌های تخصصی و پشتیبانی فنی انجام شود.
هدف: بررسی راهکارهای توانمندسازی اساتید برای استفاده بهینه از فناوری‌های نوین و تأثیر آن‌ها بر پداگوژی و پژوهش.




۴. سیاستگذاران و نهادهای سیاستگذار در حکمرانی دیجیتال

سیاستگذاران نقش اساسی در تدوین و اجرای سیاست‌های حکمرانی دیجیتال دارند. در این زمینه، نیاز به پاسخگویی و شفافیت در سیاست‌گذاری‌ها و همچنین تحلیل چالش‌ها و فرصت‌هایی که در پیاده‌سازی این سیاست‌ها در سطح دانشگاه‌ها وجود دارد، ضروری است.
هدف: تحلیل نقش سیاستگذاران در حکمرانی دیجیتال و شناسایی چالش‌ها و فرصت‌ها در پیاده‌سازی سیاست‌های دیجیتال.

تدوین و اجرای قوانین و سیاست‌های حکمرانی دیجیتال در آموزش عالی با چالش‌هایی مانند شکاف قانونی، آسیب‌های حقوقی و ناتوانی در تطبیق سریع با تحولات فناوری روبرو است.
هدف: بررسی چالش‌ها و فرصت‌ها در تدوین و تنظیم قوانین و سیاست‌ها برای حکمرانی دیجیتال آموزش عالی.




۵. شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان در آموزش عالی دیجیتال

شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان نقش بسیار مهمی در تهیه و فراهم‌آوری زیرساخت‌های دیجیتال دارند. این شرکت‌ها می‌توانند ابزارهای آموزشی و پلتفرم‌های فناوری را برای بهبود فرآیندهای آموزشی و پژوهشی در دانشگاه‌ها فراهم کنند.
هدف: بررسی نقش بخش خصوصی و شرکت‌های فناور در توسعه زیرساخت‌های آموزش عالی دیجیتال.

این بخش به بررسی همکاری‌های میان دانشگاه‌ها و بخش خصوصی برای تولید محتوای آموزشی دیجیتال و توسعه فناوری‌های نوین در آموزش عالی پرداخته و تأثیر آن بر پاسخگویی و کیفیت آموزشی را بررسی می‌کند.
هدف: توسعه مدل‌های همکاری دانشگاه‌ها با بخش خصوصی برای تولید محتوای دیجیتال آموزشی.




۶. کارفرمایان و بازار کار جدید در پیوند با آموزش عالی دیجیتال

بازار کار در حال تحول است و نیازهای شغلی جدید در زمینه‌های مختلف دیجیتال، از جمله هوش مصنوعی، داده‌کاوی، و برنامه‌نویسی، افزایش یافته است. این تغییرات باید در برنامه‌های آموزشی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی در نظر گرفته شود.
هدف: بررسی نیازهای بازار کار در دنیای دیجیتال و چگونگی تطبیق آموزش عالی با این نیازها.

این بخش به بررسی چگونگی تأثیر تحولات بازار کار بر نظام‌های آموزشی و مهارت‌آموزی در دانشگاه‌ها پرداخته و به چالش‌ها و فرصت‌ها در این زمینه می‌پردازد.
هدف: ارتقای مهارت‌آموزی دیجیتال و پاسخگویی آموزش عالی به نیازهای جدید بازار کار.






محور «تجارب جهانی و ظرفیت‌های ملی و محلی» در همایش به بررسی تجارب بین‌المللی در حکمرانی دیجیتال آموزش عالی و تحلیل ظرفیت‌های داخلی و محلی در ایران برای پذیرش این تحولات می‌پردازد. این محور به‌ویژه بر هوش مصنوعی، فناوری‌های هوشمند، نقش نهادهای غیردولتی و خیریه‌ها، اتحادیه‌های دانشگاهی و استارت‌آپ‌ها و مراکز نوآوری تمرکز دارد تا نشان دهد چگونه این نهادها و فناوری‌ها می‌توانند مشارکت، دسترسی و عدالت آموزشی را در فضای دیجیتال آموزش عالی ارتقا دهند.



۱. آینده هوش مصنوعی و فناوری‌های هوشمند در دانشگاه‌های جهان و ایران
بررسی تجارب جهانی در پیاده‌سازی هوش مصنوعی در دانشگاه‌ها و ارزیابی وضعیت فعلی دانشگاه‌های ایران در این زمینه در این زیرمحور، به تحلیل تجارب جهانی در پیاده‌سازی هوش مصنوعی (AI) و فناوری‌های هوشمند در دانشگاه‌ها پرداخته می‌شود. دانشگاه‌ها در کشورهای پیشرفته از هوش مصنوعی برای بهبود فرآیندهای آموزشی، پژوهشی، ارزیابی‌ها و مدیریت منابع استفاده می‌کنند. این تحلیل می‌تواند شامل بررسی نرم‌افزارهای مبتنی بر AI برای آموزش آنلاین، برنامه‌ریزی منابع آموزشی و پشتیبانی از دانشجویان باشد.
هدف: ارزیابی وضعیت فعلی ایران در پذیرش هوش مصنوعی در آموزش عالی و شناسایی فرصت‌ها و چالش‌ها برای بهبود حکمرانی دیجیتال.

پذیرش و استفاده از فناوری‌های هوشمند در دانشگاه‌ها، مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی، اینترنت اشیاء (IoT)، و پردازش داده‌ها، با چالش‌هایی مانند مقاومت ساختاری، شکاف‌های دیجیتال، و نیاز به تغییرات فرهنگی مواجه است. این بخش می‌تواند به بررسی فرصت‌های دیجیتال‌سازی در دانشگاه‌های ایران و چگونگی رفع چالش‌های فرهنگی و فنی برای پذیرش این فناوری‌ها بپردازد.
هدف: شناسایی چالش‌ها و فرصت‌ها در پذیرش فناوری‌های هوشمند در دانشگاه‌ها و بررسی نیاز به همکاری‌های بین‌المللی برای تسهیل این فرآیند.




۲. خیریه‌ها و نهادهای غیرانتفاعی در توسعه حکمرانی آموزش عالی دیجیتال

در این بخش، به بررسی چگونگی نقش خیریه‌ها و نهادهای غیرانتفاعی در کاهش شکاف دیجیتال و افزایش دسترسی به منابع آموزشی دیجیتال پرداخته می‌شود. خیریه‌ها و نهادهای غیردولتی می‌توانند از طریق تامین منابع مالی، فراهم‌سازی زیرساخت‌های دیجیتال، و ایجاد دوره‌های آموزشی آنلاین رایگان به دسترسی برابر به آموزش عالی کمک کنند.
هدف: بررسی نقش نهادهای غیردولتی در توسعه حکمرانی دیجیتال و رفع شکاف‌های دیجیتال به‌ویژه در مناطق کم‌برخوردار.




۳. اتحادیه‌های دانشگاهی و ارتباطات دیجیتال بین دانشگاهی
بررسی نقش اتحادیه‌های دانشگاهی در ایجاد شبکه‌های دیجیتال بین دانشگاهی برای ارتقای عدالت آموزشی و پژوهشی
این بخش به بررسی نقش اتحادیه‌های دانشگاهی در ایجاد شبکه‌های دیجیتال میان دانشگاه‌ها می‌پردازد. این شبکه‌ها می‌توانند به همکاری‌های بین‌المللی، تبادل علمی، و توسعه عدالت آموزشی کمک کنند. استفاده از پلتفرم‌های مشترک آنلاین برای تبادل اطلاعات، منابع آموزشی و پژوهشی می‌تواند دسترسی به منابع علمی را بهبود بخشیده و عدالت آموزشی را در سطح جهانی ارتقا دهد.
هدف: بررسی نقش اتحادیه‌های دانشگاهی در ارتقای عدالت آموزشی و پژوهشی از طریق همکاری‌های دیجیتال.

همکاری‌های بین‌المللی نقش برجسته‌ای در گسترش آموزش عالی دیجیتال دارند. این همکاری‌ها می‌توانند شامل پروژه‌های مشترک آموزشی، تبادل تجربیات دیجیتال، و به اشتراک‌گذاری منابع آنلاین باشند. کشورهای مختلف می‌توانند از تجربیات یکدیگر بهره‌برداری کنند تا چالش‌های دیجیتال‌سازی را در سطح آموزش عالی تسهیل کنند.
هدف: تقویت همکاری‌های بین‌المللی برای تسهیل توسعه حکمرانی دیجیتال و آموزش عالی دیجیتال در ایران و جهان.




۴. استارت‌آپ‌ها و مراکز نوآوری در پیوند با آموزش عالی دیجیتال

استارت‌آپ‌ها و مراکز نوآوری می‌توانند نقش اساسی در تحول دیجیتال آموزش عالی ایفا کنند. از طریق ایجاد راه‌حل‌های فناوری جدید، این نهادها می‌توانند به تحول پداگوژی، ارتقای کیفیت تدریس و پژوهش، و ارائه دوره‌های آنلاین تخصصی کمک کنند. این استارت‌آپ‌ها می‌توانند ابزارهای آموزشی نوآورانه را طراحی کنند که باعث بهبود تجربه یادگیری و پژوهش در دانشگاه‌ها شوند.
هدف: بررسی نقش استارت‌آپ‌ها و مراکز نوآوری در تحول دیجیتال و ارائه راه‌حل‌های نوآورانه برای آموزش عالی دیجیتال.

تجارب جهانی در استفاده از استارت‌آپ‌ها برای پیاده‌سازی آموزش‌های دیجیتال می‌تواند به ایران کمک کند تا از نوآوری‌های آموزشی بهره‌برداری کند. کشورهای مختلف با استفاده از استارت‌آپ‌ها توانسته‌اند تحولاتی در آموزش آنلاین، پلتفرم‌های دیجیتال و دوره‌های آموزشی تخصصی ایجاد کنند که در گسترش آموزش عالی دیجیتال تأثیرگذار بوده است.
هدف: تحلیل تجارب جهانی و نحوه استفاده از استارت‌آپ‌ها برای تحول دیجیتال در آموزش عالی.



 
این محور به تحلیل و بررسی روش‌ها و شاخص‌های ارزیابی کیفیت در حکمرانی آموزش عالی دیجیتال می‌پردازد. از آن‌جا که تحول دیجیتال در آموزش عالی می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر کیفیت و اثربخشی آموزش داشته باشد، بررسی سیستم‌های ارزیابی و تضمین کیفیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این محور به ارزیابی عملکرد مراکز آموزشی دیجیتال در دوره‌های بحرانی مانند دوران کرونا و چالش‌ها و فرصت‌های موجود در تضمین کیفیت آموزش‌های دیجیتال پرداخته و راهکارهایی برای بهبود کیفیت در این زمینه پیشنهاد می‌دهد.



۱. مفاهیم و شاخص‌های ارزیابی در آموزش عالی دیجیتال
  یکی از اولین مراحل در بررسی تضمین کیفیت در حکمرانی دیجیتال آموزش عالی، تعریف دقیق و جامع مفاهیم ارزیابی و شاخص‌های کیفیت است. ارزیابی کیفیت در فضای دیجیتال آموزش عالی شامل مؤلفه‌های مختلفی است از جمله دسترسی به منابع دیجیتال، کیفیت محتوای آموزشی آنلاین، پشتیبانی فناوری و تعاملات دیجیتال بین اساتید و دانشجویان. این بخش به تحلیل این مفاهیم و معیارهای کیفیت در حوزه آموزش عالی دیجیتال می‌پردازد.
هدف: شناسایی شاخص‌های کلیدی ارزیابی کیفیت در آموزش عالی دیجیتال و توسعه مدل‌های ارزیابی مبتنی بر فناوری.