|
|||
|
|||
.jpg)
این مجلد با احیای یک گفتار دیرپا در درون دیسیپلین فلسفه کار خود را آغاز می‌کند که به اعتقاد ما، ابزاری نیرومند برای مقابله با معضلات معاصر دانشگاه و تصویرسازی مجدد و خلاقانه از بسیاری از آن‌هاست. این مجموعه از بسیاری جهات می‌تواند به‌عنوان اثری برآمده از میراث جان دیویی فهم شود، کسی که برخلاف آنچه اغلب در دیسیپلین‌های بیرون از فلسفه فراموش می‌شود، دقیقاً یک نظریه‌پرداز حوزۀ تعلیم و تربیت نبود، بلکه فیلسوفی بود که آموزش و تعلیم و تربیت را به یک دغدغۀ کانونی تبدیل کرد. استدلال مشهور دیویی این بود که «فلسفه زمانی خود را احیا می‌کند که دیگر تمهیدی برای پرداختن به مشکلات فیلسوفان نباشد و به روشی پرورده از سوی فیلسوفان، برای مواجهه و پرداختن به مشکلات انسان‌ها تبدیل شود». این مجلد همچنین منبعی نظری برای آن دسته از اعضای هیئت علمی و نیروهای اداری و اجرایی است که ذهنی انتقادی دارند و درصدد هستند تا سیاست‌گذاری‌ها و ساختارها را در نهادهایی که خودشان در آن مشغول به فعالیت هستند، تحلیل کرده و تغییر دهند. این مجموعه طیف وسیعی از تخیل‌های آموزشی ممکن را در اختیارشان نهاده و به‌علاوه توصیه‌هایی کارآمد برای تغییر عملیاتی در پردیس‌های دانشگاهی ارائه می‌دهد|
نشانی مطلب در وبگاه پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی:
http://iscs.ac.ir/find-1.198.15417.fa.html برگشت به اصل مطلب |
|
|||
|
|||
|
نشانی مطلب در وبگاه پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی:
http://iscs.ac.ir/find-1.198.15417.fa.html برگشت به اصل مطلب |